inculcar

Occitan

Etimologia

Del latin inculcare.

Prononciacion

lengadoc, gascon /iŋkylˈka/, /iŋkylˈka/, provençau /ĩⁿkylˈka/, /ĩⁿkylˈka/,

Vèrb

inculcar

1. Marcar fòrtament o far intrar quicòm dins la ment de qualqu’un per fòrça de repetir e admonicions.

Derivats

• inculcable
• inculcacion

Traduccions

alemand: einprägen (de), einschärfen (de) anglés: instil (en), inculcate (en) basc: catalan: inculcar (ca)

espanhòl: inculcar (es) francés: inculquer (fr) italian: inculcare (it) portugués: inculcar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin inculcare.

Prononciacion

Oriental: /iŋkuɫˈka/, /iŋkuɫˈka/

Occidental: nord-occidental /iŋkuɫˈka/, /iŋkuɫˈka/, valencian /iŋkuɫˈkaɾ/, /iŋkuɫˈkaɾ/

Vèrb

inculcar

1. inculcar ^(pt)

Espanhòl

Etimologia

Del latin inculcare.

Prononciacion

/iŋkulˈkaɾ/, /iŋkulˈkaɾ/

Vèrb

inculcar

1. inculcar ^(pt)

Portugués

Etimologia

Del latin inculcare.

Prononciacion

Portugal /ĩkuɫˈkaɾ/, /ĩkuɫˈkaɾ/; Brasil /ĩkʊwˈkaɾ/, /ĩkʊwˈkaɾ/, /ĩkuwˈka/, /ĩkuwˈka/

Vèrb

inculcar

1. inculcar ^(pt)