insigne

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

(Adjectiu), del latin insignis « reconeissable »
(nom), del latin insigne

Prononciacion

/inˈsinne/

Sillabas

in|si|gne

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin insigne insignes
[inˈsinne] [inˈsinnes]
Femenin insigna insignas
[inˈsinno̞] [inˈsinno̞s]

insigne

  1. Que se distinguís per sos meritis excepcionals

Sinonims

Traduccions


Nom comun

Declinason
Singular Plural
insigne insignes
[inˈsinne] [inˈsinnes]

insigne (lengadocian), masculin

  1. Marca distinctiva d’un grade, d’una dignitat.

Variantas dialectalas

Sinonims

Traduccions


Catalan

Etimologia

Del latin insignis « reconeissable »

Prononciacion

Oriental /inˈsiŋnə/
Occidental: nord-occidental /inˈsiŋne/, valencian /inˈsiɡne/

Sillabas

in|si|gne

Adjectiu

insigne masculin o femenin, (plural: insignes)

  1. insigne (oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin insignis « reconeissable »

Prononciacion

[?]

Sillabas

in|si|gne

Adjectiu

insigne masculin o femenin, (plural: insignes)

  1. insigne (oc)

Francés

Etimologia

Del latin insignis « reconeissable »

Prononciacion

/ɛ̃siɲ/

Sillabas

in|si|gne

Adjectiu

insigne masculin o femenin, (plural: insignes)

  1. insigne (oc)

Nom comun

insigne masculin, (plural: insignes)

  1. insigne (oc)

Italian

Etimologia

Del latin insignis « reconeissable »

Prononciacion

/inˈsiɲɲe/

Sillabas

in|si|gne

Adjectiu

insigne masculin o femenin, (plural: insigni)

  1. insigne (oc)

Portugués

Etimologia

Del latin insignis « reconeissable »

Prononciacion

Portugal /ĩˈsignɨ/, Brasil /ĩˈsigə̃nɪ/, /ĩˈsigini/

Sillabas

in|si|gne

Adjectiu

insigne masculin o femenin, (plural: insigni)

  1. insigne (oc)