marca
Occitan 
Etimologia
D’origina germanica mark (« frontièra », « limita ») eissit de l’indoeuropèu comun *merǵ- (« frontièra », « limita »). Significa tanben « signe per marcar la frontièra » Lo tèrme es parent del neerlandés o de l’anglés mark, de l’alemand Mark, del suèc mark e del latin margo « marga ».
Prononciacion
- [mar.ko̞]
- [maʀ.ko̞]
Sillabas
mar | ca (2)
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| marca | marcas |
| [mar.ko̞] | [mar.ko̞s] |
Nom comun
marca femenin
- Marcha, país que fa talvera
- Signe plaçat sus un objècte per lo reconéisser, pel destriar d’un autre.
- (nom collectiu) Tropèl d'unes animals (fedas, vacas) que son marcats identics.
- (particular) (ellipsi) Marca commerciala (chifra, caractèr, logotipe, eslogan) aplicada suls produchs, o per destriar lo luòc d'origina, o lo fabricant que las faguèt.
- Atestacion qu’un produch passèt los procediments per lo far aquitar los drechs.
- La marca de la doana.
- (figurat) Traça
- La marca de l’obrier, de l’autor.
- Traça que daissa sul còrs una contusion, una nafra, una cremadura o una erupcion sus la pèl.
- Foguèt tabassat, nafrat al front, la marca i es encara.
- Traça, impression qu’un còrs daissa sus un autre ont lo toquèt, ont passèt.
- Una veitura acaba de passar, la marca de las ròdas es fresca.
- Taca o autre signe qu’una persona o un animal pòrta en naissent.
- Signe de dignitat.
- Los faises e lo destral èran la marca dels grands magistrats romans..
- Distinccion.
- Çò que s'utiliza per se sovenir o per far sovenir de quicòm.
- Placèt una marca dins lo libre a la pagine que m'arrestèt.
- Indici ; signe ; presagi.
- Quand un enfant est gai, c’est la marque qu’il se porte bien.
- Lo cèl roge de vespre es una marca de bèl temps per deman.
- Tesmoniatge ; pròva.
- Donar a qualqu’un una marca d’amistat.
- Far una òsca, un entalh
- (per expension, espòrt) compte dels punts o autres per situar los concurrents los uns al respècte dels autres pendent o a lafin de l'encontre.
Traduccions
| 4. Marca commerciala (chifra, caractèr, logotipe, eslogan) aplicada suls produchs, o per destriar lo luòc d'origina, o lo fabricant que las faguèt | |
|---|---|
|
| |
Forma de vèrb
marca
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de marcar
- Segonda persona del singlar de l'imperatiu afirmatiu de marcar
Catalan 
Etimologia
D’origina germanica mark (« frontièra », « limita ») eissit de l’indoeuropèu comun *merǵ- (« frontièra », « limita »). Significa tanben « signe per marcar la frontièra » Lo tèrme es parent del neerlandés o de l’anglés mark, de l’alemand Mark, del suèc mark e del latin margo « marga ».
Prononciacion
catalan occidental : \ˈmaɾka\ catalan oriental : \ˈmaɾkə\
Espanha (Barcelona) : escotar « marca »
Sillabas
mar | ca (2)
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| marca | marques |
Nom comun
marca femenin
Espanhòl 
Etimologia
D’origina germanica mark (« frontièra », « limita ») eissit de l’indoeuropèu comun *merǵ- (« frontièra », « limita »). Significa tanben « signe per marcar la frontièra » Lo tèrme es parent del neerlandés o de l’anglés mark, de l’alemand Mark, del suèc mark e del latin margo « marga ».
Prononciacion
escotar « marca »
Sillabas
mas | ca (2)
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| marca | marcas |
Nom comun
marca femenin
Forma de vèrb
marca
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de marcar
- Segonda persona del singlar de l'imperatiu afirmatiu de marcar
Italian 
Etimologia
D’origina germanica mark (« frontièra », « limita ») eissit de l’indoeuropèu comun *merǵ- (« frontièra », « limita »). Significa tanben « signe per marcar la frontièra » Lo tèrme es parent del neerlandés o de l’anglés mark, de l’alemand Mark, del suèc mark e del latin margo « marga ».
Prononciacion
[ˈmaɾka]
Sillabas
mar | ca (2)
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| marca | marque |
Nom comun
marca femenin
Portugués 
Etimologia
D’origina germanica mark (« frontièra », « limita ») eissit de l’indoeuropèu comun *merǵ- (« frontièra », « limita »). Significa tanben « signe per marcar la frontièra » Lo tèrme es parent del neerlandés o de l’anglés mark, de l’alemand Mark, del suèc mark e del latin margo « marga ».
Prononciacion
[?] Estats Units d'America : escotar « marca »
Sillabas
mar | ca (2)
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| marca | marcas |
Nom comun
marca femenin
Forma de vèrb
marca