intellectual

Occitan

Etimologia

Del latin intellectualis « al respècte de l’intelligéncia, intellectual »

Prononciacion

/intellektyˈal/, /intellektyˈal/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	intellectual	intellectuals
	[intellektyˈal]	[intellektyˈals]
Femenin	intellectuala	intellectualas
	[intellektyˈalo̞]	[intellektyˈalo̞s]

intellectual

1. Qu'aperten a l’intellècte ; qu'es dins la compreneson.
2. Ont predomina l’usatge de l’intelligéncia, per oposicion a manual.

Variantas dialectalas

• intellectuau (provençau, gascon)

Derivats

• intellectualisme
• intellectualament

Locucions derivadas

• malonestetat intellectuala
• proprietat intellectual
• quocient intellectual
• terrorisme intellectual

Parents

• intellècte
• intelligéncia

Traduccions

alemand: intellektuell (de) anglés: mental (en), intellectual (en) basc: intelektuala (eu) catalan: intel·lectual (ca) espanhòl: intelectual (es), mental (pt)

francés: intellectuel (fr) friolan: inteletuâl (fur) italian: intellettuale (it) piemontés: inteletual (pms) portugués: intelectual (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin intellectualis « al respècte de l’intelligéncia, intellectual »

Prononciacion

/ˌɪntəˈlɛk(t)ʃʊəl/, /ˌɪntəˈlɛk(t)ʃʊəl/

Adjectiu

intellectual

1. intellectual