intelligéncia
 Veire tanben : intelligencia, intelligência, intel·ligència
|
Occitan
Etimologia
Del latin intelligentia.
Prononciacion
- lengadocian, /intelliˈd͡ʒensjo̞/
- gascon /intelliˈʒensjo̞/
- procençau /ĩⁿteliˈd͡ʒensjə/, /ĩⁿteliˈd͡ʒensi/
- escotar « intelligéncia »
Sillabas
in | tel | li | gen | cia (4)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| intelligéncia | intelligéncias |
| [intelliˈd͡ʒensjo] | [intelliˈd͡ʒensjos] |
intelligéncia femenin
- Facultat e capacitat de comprendre: compreneson
- Activitat volontària e soscada amb per objectiu d'aquerir la coneissança e s’opausant a l’instinct: entendement
- Comprenença mutuala, acordança.
Parents
Locucions derivadas
- intelligéncia artificiala
- intelligéncia collectiva
- intelligéncia conceptuala
- intelligéncia emocionala
- intelligéncias multiplas