itinerari

Occitan

Etimologia

Del latin itinerarius de iter, itineris (« camin »).

Prononciacion

/itineɾˈaɾi/, /itineɾˈaɾi/, provençau /itineʀˈaʀi/, /itineʀˈaʀi/ França (Bearn) : escotar « itinerari »

Sillabas

i|ti|ne|ra|ri

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
itinerari	itineraris
[itineɾˈaɾi]	[itineɾˈaɾis]

itinerari masculin

1. Camin de seguir per anar d’un lòc a un autre.
2. (per extension) Indicacion de totes los lòcs par ont se passa per anar d’un país cap a un autre, e descripcion d'aqueles lòcs e impressions que causèron.

Derivats

• copacircuit
• cortcircuit
• cortcircuitar
• cortcircuitatge

Traduccions

alemand: Route (de), Weg (de), Marschroute (de) anglés: itinerary (en), route (en) basc: ibilbidea (eu) catalan: ruta (ca), itinerari (ca)

espanhòl: ruta (es), itinerario (es) francés: itinéraire (fr) italian: itinerario (it) portugués: itinerario (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin itinerarius de iter, itineris (« camin »).

Prononciacion

oriental /itinəˈɾaɾi/, /itinəˈɾaɾi/, occidental /itineˈɾaɾi/, /itineˈɾaɾi/

Sillabas

i|ti|ne|ra|ri

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
itinerari	itineraris

itinerari masculin

1. itinerari ^(oc)