mètge

Un article de Wikiccionari.
Veire tanben : metge

Occitan

Etimologia

Del latin medicus.

Prononciacion

lengadocian [ˈmɛt͡ʃe], gascon, provençau [ˈmɛd͡ʒe]

França (Bearn) : escotar « mètge »


Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
mètge mètges
[ˈmɛd͡ʒe] [ˈmɛd͡ʒes]

mètge masculin, (equivalent femenin: mètja)

  1. Persona que ten un diplòma per exercir la medecina qui suènha las patologias, las nafras dels pacients.
    • Lo mètge prescriu un remèdi a la pacienta.

Sinonims

Mots aparentats

Variantas dialectalas

  • metge (lemosin), (vivaroalpenc)

Traduccions