mètge
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan
![]() |
Occitan 
Etimologia
Del latin medicus.
Prononciacion
[ˈmɛd͡ʒe]
França (Bearn) : escotar « mètge »
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | mètge | mètges |
[ˈmɛd͡ʒe] | [ˈmɛd͡ʒes] | |
Femenin | mètja | mètjas |
[ˈmɛd͡ʒo] | [ˈmɛd͡ʒos] |
mètge masculin (gascon), (lengadocian)
- Persona que ten un diplòma per exercir la medecina qui suènha las patologias, las nafras dels pacients.
- Lo mètge prescriu un remèdi a la pacienta.
Sinonims
Mots aparentats
Variantas dialectalas
- metge (lemosin), (vivaroalpenc)
Reviradas
|
|