martire

Occitan

Etimologia

Del latin eclesiastic martyr, del grèc ancian μάρτυς, de μάρτυρος «testimòni».

Prononciacion

/maɾˈtire/, /maɾˈtire/

Sillabas

mar|ti|re

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
martire	martires
[maɾˈtire]	[maɾˈtires]

martire masculin, (equivalent femenin: martira)

1. Veire martir

Variantas dialectalas

• martir

Derivats

• martiri
• martirizar
• martirològi

Traduccions

alemand: Märtyrer (de) anglés: martyr (en) basc: catalan: màrtir (ca)

espanhòl: mártir (es) francés: martyr (fr) italian: martire (it) portugués: mártir (pt)

Italian

Etimologia

Del latin eclesiastic martyr, del grèc ancian μάρτυς, de μάρτυρος «testimòni».

Prononciacion

/ˈmartire/, /ˈmartire/

Sillabas

mar|ti|re

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
martire	martiri
[ˈmartire]	[ˈmartiri]

martire masculin

1. Veire martir