maximum

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin maximum « causa la mai granda », neutre substantivat de maximus, superlatif de magnus.

Prononciacion

/masiˈmum/, /maksiˈmum/

Adjectiu

maxnimum masculin o femenin, invariable

  1. Maximal / maximau.

Antonims

Traduccions


Nom comun

maxnimum masculin, invariable

  1. (matematicas) L’estat mai grand qu'una quantitat variabla pòsca aténher.
  2. La soma mai fòrta dins l’òrdre d'aquelas consideradas.
  3. Lo nivèl mai naut que quicòm pòsca aténher.

Traduccions


Anglés

Etimologia

Del latin maximum « causa la mai granda », neutre substantivat de maximus, superlatif de magnus.

Prononciacion

/ˈmæksɪməm/

Adjectiu

maxnimum

  1. maximum (oc)

Nom comun

maxnimum (plural: maxima o maximums)

  1. maximum (oc)

Francés

Etimologia

Del latin maximum « causa la mai granda », neutre substantivat de maximus, superlatif de magnus.

Prononciacion

/maksimɔm/

Adjectiu

maxnimum masculin o femenin (plural tradicional: maxima o ara, maximums)

  1. maximum (oc)

Nom comun

maxnimum masculin (plural tradicional: maxima o ara, maximums)

  1. maximum (oc)

Italian

Etimologia

Del latin maximum « causa la mai granda », neutre substantivat de maximus, superlatif de magnus.

Prononciacion

[?]

Nom comun

maxnimum masculin (plural maxima)

  1. maximum (oc)