menor

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin minor.

Prononciacion

/meˈnu/ França (Bearn) : escotar « menor »

Sillabas

me|nor

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin menor menors
[meˈnu] [meˈnus]
Femenin menora menoras
[meˈnuɾo̞] [meˈnuɾo̞s]

menor

  1. Mai pichon.

Nom comun

Declinason
Singular Plural
menor menors
[meˈnu] [meˈnus]

menor masculin (al femenin: menora)

  1. (drech) Persona qu'a pas atenh l'atge de la majoritat.

Variantas

Antonims

Parents

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin minor.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « menor »

Prononciacion

Oriental: /məˈnor/, balear /məˈno/
Occidental: /meˈnoɾ/

Sillabas

me|nor

Adjectiu

menor masculin o femenin (Plural: menors)

  1. minor (oc)

Nom comun

menor masculin o femenin (Plural: menors)

  1. minor (oc)
  2. minora (oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin minor.

Prononciacion

Veneçuèla : escotar « menor »

Prononciacion

/meˈnoɾ/

Sillabas

me|nor

Adjectiu

menor masculin o femenin (Plural: menores)

  1. minor (oc)

Nom comun

menor masculin o femenin (Plural: menores)

  1. minor (oc)
  2. minora (oc)

Portugués

Etimologia

Del latin minor.

Prononciacion

Estats Units d'America : escotar « menor »

Prononciacion

Portugal /mɨnˈɔɾ/; Brasil /mẽnˈɔɾ/, /menˈɔɾ/

Sillabas

me|nor

Adjectiu

menor masculin o femenin (Plural: menores)

  1. minor (oc)

Nom comun

menor masculin o femenin (Plural: menores)

  1. minor (oc)
  2. minora (oc)