minor

Occitan

Etimologia

Del latin minor.

Prononciacion

[miˈnu], /miˈnu/ França (Bearn) : escotar « minor »

Sillabas

mi|nor

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	minor	minors
	[miˈnu]	[miˈnus]
Femenin	minora	minoras
	[miˈnuɾo̞]	[miˈnuɾo̞s]

minor

1. Mai pichon.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
minor	minors
[miˈnu]	[miˈnus]

minor masculin (al femenin: minora)

1. (drech) Persona qu'a pas atenh l'atge de la majoritat.

Variantas

• menor

Antonims

• major
• màger

Parents

• minorar

Traduccions

alemand: anglés: minor (en) catalan: menor (ca) corean: espanhòl: menor (es) francés: mineur (fr) italian: minore (it)

lituanian: ongrés: neerlandés: minderjarige (nl) portugués: menor (pt) romanés: sicilian: minuri (scn) ucraïnian:

Anglés

Etimologia

Del latin minor.

Prononciacion

[maɪnə(ɹ)], /maɪnə(ɹ)/

Sillabas

mi|nor

Adjectiu

minor

1. minor ^(oc)

Nom comun

minor (Plural: minors)

1. minaire ^(oc)
2. minor ^(oc)