monstre
Occitan 
Etimologia
Del latin monstrum « avertiment celèst, prodigi ».
Prononciacion
[ˈmunstɾe]
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
monstre | monstres |
[ˈmunstɾe] | [ˈmunstɾes] |
monstre masculin (gascon)
Variantas dialectalas
Traduccions
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | monstre | monstres |
[ˈmunstɾe] | [ˈmunstɾes] | |
Femenin | monstra | monstras |
[ˈmunstɾo̞] | [ˈmunstɾo̞s] |
monstre (gascon)
Variantas dialectalas
Sinonims
- monstruós (gascon, provençau)
Traduccions
Catalan 
Etimologia
Del latin monstrum « avertiment celèst, prodigi ».
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « monstre »
Prononciacion
oriental [ˈmɔnstɾə] , occidental [ˈmɔnstɾe]
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
monstre | monstres |
monstre masculin
Francés 
Etimologia
Del latin monstrum « avertiment celèst, prodigi ».
Prononciacion
oriental [mɔ̃stʁ]
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
monstre | monstres |
monstre masculin
Adjectiu
monstre masculin o femenin, (plurals: monstres)