mutilar

Occitan

Etimologia

Del latin mutilare « traire, mutilar »

Prononciacion

/mytiˈla/, /mytiˈla/

Vèrb

mutilar

1. Levar un membre o una autra partida exteriora del còrs.
2. Levar un tròç, una partida d'òbras d’art, d'obratges de la ment.
3. (figurat, per extension) Desfigurar.

Sinonims

• amputar
• castrar
• desmembrar
• troncar

Derivats

• mutilacion
• mutilat

Traduccions

alemand: verstümmeln (de) anglés: mutilate (en) basc: catalan: mutilar (ca)

espanhòl: mutilar (es) francés: mutiler (fr) italian: mutilare (it) portugués: mutilar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin mutilare « traire, mutilar »

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « mutilar »

Prononciacion

Oriental /mutiˈɫa/, /mutiˈɫa/

Occidental: nord-occidental /mutiˈɫa/, /mutiˈɫa/, valencian /mutiˈɫaɾ/, /mutiˈɫaɾ/

Vèrb

mutilar

1. mutilar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin mutilare « traire, mutilar »

Prononciacion

/mut̪iˈlaɾ/, /mut̪iˈlaɾ/

Vèrb

mutilar

1. mutilar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin mutilare « traire, mutilar »

Prononciacion

Portugal /mutiˈlaɾ/, /mutiˈlaɾ/

Brasil /mutʃiˈla(ɾ)/, /mutʃiˈla(ɾ)/

Vèrb

mutilar

1. mutilar ^(oc)