nan

Occitan

Etimologia

Del latin nanus ; aparentat a nano-.

Prononciacion

[na], /na/

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	nan	nans
	[na]	[nans]
Femenin	nana	nanas
	[nanɔ]	[nanɔs]

nan

1. Persona o causa bravament pichonèla

Nom comun

nan

1. Uman d’una talha fòrça mai pichona que la talha ordinària.
2. (Fantastic) Creatura mitologica dels mèsme aspècte qu’un uman, mas de talha mai pichona
3. (Mitologia germanica) Gnòm.
4. (Pejoratiu) (Figurat) Persona o entitat personificada de pauca d’influéncia o de pauca amplor.

Prefixe

1. NAN- forma prefixada del ancian νᾶνος, nânos (« nan »).

Parents

• nanisme

Francés

Prononciacion

[nɑ̃], /nɑ̃/

Interjeccion

nan

1. (Familiar) Varianta de non (utilizat coma responsa a una question tancada o un òrdre).

Tobati

Etimologia

Del protooceanian *(d)ranum.

Prononciacion

[?]

Nom comun

nan

1. Aiga.

Referéncias

• Malcolm Ross, 1996, On the Genetic Affiliation of the Oceanic Languages of Irian Jaya, Oceanic Linguistics 35:2, p. 259-271.