non

Occitan

Etimologia

Del latin non.

Prononciacion

[nu], /nu/

Advèrbi

non (invariable)

1. Mot utilizat per dinar una responsa negativa. Marca lo desacròrdi sus una question afirmativa e l’acòrdi sus una question negativa
2. Qu’es pas. Manca la qualitat significada per l’adjectiu o lo nom seguent (Pacte de non-agression, Soïssa es non alinhada).
3. Serví, sol, o amb pas, a opausar una negacion a una afirmacion (Que vos agrada o non, contunharai).

Antonims

• òc

Parents

1. nani (non fòrt)
2. non solament
3. tanpauc

Interjeccion

non (invariable)

1. Utilizat sol, sovent de biais exclamatiu e en responsa a una question o une situacion, marca un refús, una oposicion.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
non	nons
[nu]	[nu(n)s]

non (masculin)

1. La reponse qu'es non (Li pausèt un non)

Sinonims

• refús

Latin

Etimologia

De noenum, per contraccion, que ven per ne- unum, tot coma nihil l'es per ne-hilum

Advèrbi

non

1. non.

Antonims

• sic

Anglés

Etimologia

(Advèrb) Del latin non. (Advèrb) Del francés non

Prononciacion

RU: [ˈnɒn], /ˈnɒn/ o EUA: [ˈnɑn], /ˈnɑn/

Advèrbi

non

1. (Literari) Non

Sinonims

• no

Antonims

• yea
• yes

Advèrbi

1. (Gallicisme) Lo non d’un francofòn o d’un país francofòn, sovent de França.

Antonims

• oui

Basc

Pronom

non

1. ont

Italian

Etimologia

Del latin non

Prononciacion

[non], /non/

Advèrbi

non (invariable)

1. Advèrbi tornadant la proposicion a la negativa. (Non capisco = Compreni pas).