Vejatz lo contengut

naufragar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin naufragare.

Prononciacion

/nawfɾaˈɣa/

Vèrb

naufragar

  1. Èsser destruch e s'afondar, per una nau, particularament pr'amor d'un accident o una tempèsta.

Parents

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu naufragar
Gerondiu naufragant
Participi passat
singular plural
masculin naufragat naufragats
femenin naufragada naufragadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present naufragui
naufrague[N 1]
naufragas naufraga naufragam naufragatz naufragan
Imperfach naufragavi naufragavas naufragava naufragàvem naufragàvetz naufragavan
Preterit naufraguèri naufraguères naufraguèt naufraguèrem naufraguèretz naufraguèron
Futur naufragarai naufragaràs naufragarà naufragarem naufragaretz naufragaràn
Condicional naufragariái naufragariás naufragariá naufragariam naufragariatz naufragarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present naufrague naufragues naufrague naufraguem naufraguetz naufraguen
Imperfach naufraguèssi naufraguèsses naufraguès
naufraguèsse
naufraguèssem naufraguèssetz naufraguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu naufraga ! naufraguem ! naufragatz !
Negatiu naufragues pas ! naufraguem pas ! naufraguetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)