obrièra

Occitan

Etimologia

Del latin operarius

Prononciacion

• /uβɾi'ɛɾo̞/, /uβɾi'ɛɾo̞/

Sillabas

o|bri|èr

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
obrièra	obrièras
[uβɾi'ɛɾo̞]	[uβɾi'ɛɾo̞s]

obrièra femenin (masculinizacion: obrièr)

1. Femna que, contra salari, realiza un trabalh mai sovent manual per un emplegaire dins los domènis del bastiment, de l’industria o de l’agricultura.

Traduccions

alemand: Arbeiter (de), Handwerker (de) anglés: worker (en), labourer (en), workingwoman (en) basc: lantegia (eu) catalan: obrera (ca), treballadora (ca)

espanhòl: obrera (es), trabajadora (es) francés: ouvrièra (fr) italian: operaia (it) portugués: obreira (pt), operária (pt), trabalhadora (pt)

Forma d'adjectiu

1. Femenin singular de obrièr.