obsolèt

Occitan

Etimologia

Per l'anglés obsoletus, de obsolere.

Prononciacion

lengadocian, gascon, provençau /ubsuˈlɛt/, /ubsuˈlɛt/

lengadocian /ut͡suˈlɛt/, /ut͡suˈlɛt/

Sillabas

ob|so|let

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	obsolèt	obsolèts
	[ubsuˈlɛt]	[ubsuˈlɛts]
Femenin	obsolèta	obsolètas
	[ubsuˈlɛto̞]	[ubsuˈlɛto̞s]

obsolèt

1. (gramatica) Qu’est pas mai utilizat, en parlant d’un mot, d’una locucion.
2. (per extension) Antic o vielhòt ; qu'es passat d'usatge.

Parents

• obsolescéncia
• obsolescent

Sinonims

• arcaïc
• desuet
• perimit
• passar, passar d'usatge
• vieilhòt

Parents

• obsolescent
• obsolescéncia

Traduccions

alemand: obsolet (de) anglés: obsolete (en) basc: catalan: obsolet (ca)

espanhòl: obsoleto (es) francés: obsolète (fr) italian: obsoleto (it) portugués: obsoleto (pt)