desuet

Occitan

Etimologia

Del latin desuetus « qu'òm n'a perdut l’abitud ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /deˈzɥet/, /deˈzɥet/

provençau /deˈzɥe/, /deˈzɥe/

Sillabas

de|zuet

Nom comun

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	desuet	desuets
	[deˈzɥet]	[deˈzɥets]
Femenin	desueta	desuetas
	[deˈzɥeto̞]	[deˈzɥeto̞s]

desuet

1. Que l’usatge a estat abandonat generalament, o que l’aparéncia es passada de mòda.
2. (Linguistica) Que dins l’usatge corrent a estat remplaçat per d’autres tornadas, en parlant d’una unitat lingüistica: lexicala, fonetica, grafice, per exemple.

Sinonims

ancian antic arcaïc arreirat / endarreirat obsolèt

passat / passat d'usatge perimit vetust vielhàs vielhós

Antonims

• abitual
• al vam
• corrent
• modèrne
• usual

Parents

• desuetud

Traduccions

alemand: veraltet (de), ungebräuchlich (de) anglés: obsolete (en), outdated (en) basc: catalan: desuet (ca)

espanhòl: caído en desuso (es), obsoleto (es), anticuado (es) francés: désuet (fr) italian: desueto (it) portugués: obsoleto (pt), antiquado (pt), ultrapassado (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin desuetus « qu'òm n'a perdut l’abitud ».

Prononciacion

/dəzuˈɛt/, /dəzuˈɛt/

Sillabas

de|zu|et

Nom comun

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	desuet	desuets
Femenin	desueta	desuetes

desuet

1. desuet ^(oc)