obstinacion

Occitan

Etimologia

Del latin obstinatio « perseverança, fermetat ».

Prononciacion

/ut͡stinaˈsju/, /ut͡stinaˈsju/, provençau /ubstinaˈsjũⁿ/, /ubstinaˈsjũⁿ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
obstinacion	obstinacions
[ut͡stinaˈsju]	[ut͡stinaˈsjus]

obstinacion femenin

1. Lo fach de se tancar per entèstament sus una idèa, un sentiment, una entrepresa.
2. Qualitat de la persona obstinada.

Sinonims

• capuditge (lengadocian) / capborrudèr (gascon)
• atissament (lengadocian)
• cotança (lengadocian)
• testuditge (lengadocian) / testudèr (gascon)

Traduccions

alemand: Hartnäckigkeit (de) anglés: obstinacy (en) basc: catalan: obstinació (ca)

espanhòl: obstinación (es) francés: obstination (fr) italian: ostinazione (it) portugués: obstinação (pt)