obstinacion
Occitan
Etimologia
- Del latin obstinatio « perseverança, fermetat ».
Prononciacion
/ut͡stinaˈsju/, provençau /ubstinaˈsjũⁿ/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| obstinacion | obstinacions |
| [ut͡stinaˈsju] | [ut͡stinaˈsjus] |
obstinacion femenin
- Lo fach de se tancar per entèstament sus una idèa, un sentiment, una entrepresa.
- Qualitat de la persona obstinada.
Sinonims
- capuditge (lengadocian) / capborrudèr (gascon)
- atissament (lengadocian)
- cotança (lengadocian)
- testuditge (lengadocian) / testudèr (gascon)
Traduccions
|