tancar

Occitan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[taŋˈka], /taŋˈka/

Sillabas

tan | car

Vèrb

tancar

1. (lengadocian) Botar quicòm dins una dobertura per tal d'empachar lo pas, barrar.
2. (provençau) Enfonsar amb fòrça, plantar.

Reviradas

alemand: schließen (de), abschließen (de), zuschließen (de) anglés: to close (en) basc: itxi (eu) catalan: tancar (ca)

espanhòl: cerrar (es) francés: fermer (fr), planter (fr) italian: chiudere (it) portugués: cerrar (pt), fechar (pt)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	tancar
Gerondiu	tancant
Participi passat
	singular			plural
masculin	tancat			tancats
femenin	tancada			tancadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	tanci tance	tancas	tanca	tancam	tancatz	tancan
Imperfach	tancavi	tancavas	tancava	tancàvem	tancàvetz	tancavan
Preterit	tancèri	tancères	tancèt	tancèrem	tancèretz	tancèron
Futur	tancarai	tancaràs	tancarà	tancarem	tancaretz	tancaràn
Condicional	tancariái	tancariás	tancariá	tancariam	tancariatz	tancarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	tance	tances	tance	tancem	tancetz	tancen
Imperfach	tancèssi	tancèsses	tancès tancèsse	tancèssem	tancèssetz	tancèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	tanca !	—	tancem !	tancatz !	—
Negatiu	—	tances pas !	—	tancem pas !	tancetz pas !	—
Nòtas

Catalan

Etimologia

De tanca.

Prononciacion

[təŋˈka], /təŋˈka/ (oriental), [taŋˈka], /taŋˈka/ (nòrd-occidental), [taŋˈkaɾ], /taŋˈkaɾ/ (valencian)

Vèrb

tancar

1. Barrar, tampar, tancar.