obstruir
Aparença
Occitan
Etimologia
- Del latin obstruere.
Prononciacion
/ut͡sˈtrɥi/ , /ubsˈtrɥi/ , provençau /ubsˈtʀɥi/
Sillabas
o|bs|tru|ir
Vèrb
obstruir
- Far venir impracticable per un obstacle.
- Embarrassar o engorgar un conduch ; boçar un trauc, una fenda, etc.
s'obstruir
- Se tampar
Variantas dialectalas
Sinonims
Derivats
Traduccions
Catalan
Etimologia
- Del latin obstruere.
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « obstruir »
Prononciacion
- Oriental: central /upstɾuˈi/ , balear /opstɾuˈi/ , /upstɾuˈi/
- Occidental: nord-occidental /opstɾuˈi/ , valencian /opstɾuˈiɾ/ , /ostɾuˈiɾ/
Sillabas
o|bs|tru|ir
Vèrb
obstruir
Espanhòl
Etimologia
- Del latin obstruere.
Prononciacion
Sillabas
o|bs|tru|ir
Vèrb
obstruir
Portugués
Etimologia
- Del latin obstruere.
Prononciacion
Portugal /ɔbʃˈtɾwiɾ/ , Brasil /obʃˈtɾwiɾ/ , /obsˈtɾwi/
Sillabas
o|bs|tru|ir
Vèrb
obstruir