pagar

Occitan

Etimologia

Del latin pacare « far la patz ».

Prononciacion

/paˈɣa/, /paˈɣa/

França (Bearn) : escotar « pagar »

Sillabas

pa | gar (2)

Vèrb

pagar

1. Donar d'argent en escambi d'un ben material o d'un servici.

Derivats

• pagable
• pagador
• pagaire
• pagaleugièr
• pagament

Traduccions

alemand: zahlen (de) anglés: to pay (en) catalan: pagar (ca) chèc: platit (cs) espanhòl: pagar (es) esperanto: pagi (eo) francés: payer (fr)

italian: pagare (it) ongrés: fizet (hu) polonés: płacić (pl) portugués: pagar (pt) romanés: plăti (ro) sicilian: pajari (scn)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	pagar
Gerondiu	pagant
Participi passat
	singular			plural
masculin	pagat			pagats
femenin	pagada			pagadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	pagui pague	pagas	paga	pagam	pagatz	pagan
Imperfach	pagavi	pagavas	pagava	pagàvem	pagàvetz	pagavan
Preterit	paguèri	paguères	paguèt	paguèrem	paguèretz	paguèron
Futur	pagarai	pagaràs	pagarà	pagarem	pagaretz	pagaràn
Condicional	pagariái	pagariás	pagariá	pagariam	pagariatz	pagarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	pague	pagues	pague	paguem	paguetz	paguen
Imperfach	paguèssi	paguèsses	paguès paguèsse	paguèssem	paguèssetz	paguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	paga !	—	paguem !	pagatz !	—
Negatiu	—	pagues pas !	—	paguem pas !	paguetz pas !	—
Nòtas