parlaira

Occitan

Etimologia

De parlar

Prononciacion

lengdocian, gascon /paɾˈlajɾo̞/, /paɾˈlajɾo̞/

provençau /paʀˈlajʀə/, /paʀˈlajʀə/

Sillabas

par|lai|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
parlaira	parlairas
[paɾˈlajɾo̞]	[paɾˈlajɾo̞s]

parlaira (lengadocian), (gascon); femenin (masculin: parlaire)

1. La que parla, que parla tròp
2. (Linguistica) La que parla, emissora de l’enonciacion: locutritz.

Variantas dialectalas

• parlarèla (provençau)

Sinonims

que parla tròp

• barjacaira
• parlièra / parlufièra
• lenguda
• charraira
• batalaira / batanaira

Forma d'adjectiu

parlaira

1. femenin singular de parlaire