plòure

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar plovĕre, varianta del classic pluĕre.

Prononciacion

[ˈplɔwre], /ˈplɔwre/

Sillabas

plòu | re (2)

Vèrb

plòure

1. Tombar de gotas d'aiga de las nívols.
2. fig Tombar quicòm d'en naut en granda quantitat coma una pluèja.

Parents

• pluèja
• plujós, -osa

Variantas dialectalas

• plàver gascon
• pleure lemosin

Reviradas

alemand: regnen (de) anglés: to rain (en) breton: glavañ (br) catalan: ploure (ca) chèc: pršet (cs) eslovèn: deževati (sl) espanhòl: llover (es) esperanto: pluvi (eo)

francés: pleuvoir (fr) italian: piovere (it) neerlandés: regenen (nl) portugués: chuver (pt) romanés: a ploua (ro) sicilian: chiòviri (scn) ucraïnian: дощити (uk)