plata

Occitan

Etimologia

Del latin *plattus « plano », del grèc ancian πλατύς "larg", "plan", "lis")

Prononciacion

[ˈplato̞], /ˈplato̞/ França (Bearn) : escotar « plata »

Sillabas

pla|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
plata	platas
[ˈplato̞]	[ˈplato̞s]

plata femenin

1. Placa de tòla o d'estam.
2. (especialament) Placa de fèrre d'araire o cobrissent unas de sas partidas coma lo cep o la ròda.

Derivats

• platina
• platinar

Traduccions

alemand: anglés: basc: catalan: plata (ca) (ancian)

espanhòl: francés: italian: portugués:

Forma d'adjectiu

plata

1. femenin singular de plat.

Catalan

Etimologia

Del latin *plattus « plano », del grèc ancian πλατύς "larg", "plan", "lis")

Prononciacion

oriental [ˈpɫatə], /ˈpɫatə/, occidental [ˈpɫata], /ˈpɫata/

Sillabas

pla|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
plata	plates

plata femenin

1. (ancian) plata ^(oc)
2. Plat grand, platàs ^(oc)
3. argent

Espanhòl

Etimologia

Del latin *plattus « plan », del grèc ancian πλατύς "larg", "plan", "lis")

Prononciacion

[ˈplata], /ˈplata/

Sillabas

pla|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
plata	platas

plata femenin

1. argent