pluòja

Pluòja sus l'ocean

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar ploia.

Prononciacion

/ˈplɥɔd͡ʒo/, /ˈplɥɔd͡ʒo/

Sillabas

pluò | ja (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian montpelhièrenc
Singular	Plural
pluòja	pluòjas
[ˈplɥɔd͡ʒo]	[ˈplɥɔd͡ʒos]

pluòja femenin (lengadocian) (lengadocian oriental monpelhièrenc)

1. Precipitacion en forma de gotas d'aiga que tomban de las nívols .

Derivats

• plòure
• plujós, -osa

Variantas dialectalas

• pluèja (lengadocian occidental)
• pluèia (provençal)
• ploja (gascon)
• plòia (lemosin)

Traduccions

alemand: Regen (de) masculin anglés: rain (en) basc: uri (eu) breton: glav (br) catalan: pluja (ca) femenin chèc: déšť (cs) corean: 비 (ko) espanhòl: lluvia (es) femenin esperanto: pluvo (eo) eyak: k'uleh (eya) finlandés: sade (fi) francés: pluie (fr) femenin francoprovençau/arpitan: plove (frp) galician: choiva (gl), chuvia (gl) galés: glaw (cy)

grèc: βροχή (el) italian: pioggia (it) japonés: 雨 (ja), あめ (ja) koyukon: konh (koy) ladin: plueia (lld) femenin, plöia (lld) femenin makah: biƛa (myh) neerlandés: regen (nl) ongrés: eső (hu) polonés: deszcz (pl) masculin portugués: chuva (pt) femenin romanés: ploaie (ro) sami del nòrd: arvi (se) sicilian: chiova (scn) tabassaran: мархь (tab) ucraïnian: дощ (uk) masculin