preceptritz

Occitan

Etimologia

Del latin praeceptor « aquel qu'ensenha, mèstre ».

Prononciacion

lengadocian /pɾesetˈtɾit͡s/, /pɾesetˈtɾit͡s/; provençau /pʀesepˈtʀit͡s/, /pʀesepˈtʀit͡s/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
preceptritz	preceptrises
[pɾesetˈtɾit͡s]	[pɾesetˈtɾizes]

preceptritz femenin, (equivalent masculin: preceptor)

1. Aquela qu'es encargada de l’instruccion e de l’educacion d’un enfant, d’un jovent.

Derivats

• preceptoral
• preceptorat

Traduccions

alemand: Hauslehrerin (de), Erzieherin (de), Lehrerin (de), Praeceptor (de) anglés: preceptor (en) basc: catalan: preceptora (ca)

espanhòl: preceptora (es) francés: préceptrice (fr) italian: precettrice (it) portugués: preceptora (pt) (abans de 1990), precetora (pt) (dempuèi de 1990)