enfant
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan
Francés
Occitan 
Etimologia
Del latin infans, infantis (« que parla pas »).
Prononciacion
[e.fan]
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
enfant | enfants |
[e.'fan] | [e.'fans] |
enfant masculin (per una filha se pòt dire enfanta)
- Un o una de la progenitura o de la generacion seguenta d'un coble de parents.
- Enfant natural o enfant adoptat.
- (Per extension) Descendant, descendanta en linha dirècta e indirècta.
- Sèm totes enfants d'Adam.
- Uno o una qu'encara atenguèt pas l'adolescéncia.
- Educar son enfant.
Sinonims
Derivats
Reviradas
Francés 
Etimologia
Del latin infans, infantis (« que parla pas »).
Prononciacion
[ɑ̃.fɑ̃]
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
enfant | enfants |
[ɑ̃.fɑ̃] |
enfant masculin o femenin