probitat

Occitan

Etimologia

Del latin probitas derivat de probus (« onèt »).

Prononciacion

/pɾuβi'tat/, /pɾuβi'tat/ França (Bearn) : escotar « probitat »

Sillabas

pro|bi|tat

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
probitat	probitats
[pɾuβi'tat]	[pɾuβi'tats]

probitat femenin

1. Qualitat d’una persona pròba.
2. Dretura, bona fe, onestat rigorosa.
3. Observacion minimosa de las règlas de la morala sociala, dels devers impausats per la justícia.

Sinonims

• onestat
• dretura

Traduccions

alemand: Redlichkeit (de) anglés: probity (en) catalan: probitat (ca) basc: probitatea (eu)

espanhòl: probidad (es) francés: probité (fr) italian: probità (it) portugués: probidade (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin probitas derivat de probus (« onèt »).

Prononciacion

oriental /pɾuβiˈtat/, /pɾuβiˈtat/, occidental /pɾoβiˈtat/, /pɾoβiˈtat/

Sillabas

pro|bi|tat

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
probitat	probitats

probitat femenin

1. probitat