rigorós
Occitan 
Etimologia
- Del tardièr latin rigorosus
Prononciacion
[ɾiɣu'rus] França (Bearn) : escotar « rigorós »
Sillabas
ri|go|rós
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | rigorós | rigoroses |
| [ɾiɣu'rus] | [ɾiɣu'ruzes] | |
| Femenin | rigorosa | rigorosas |
| [ɾiɣu'ruzo̞] | [ɾiɣu'ruzo̞s] | |
rigorós
- Que mòstra la rigor, qu'es d’una severitat inflexibla.
- Es un òme rigorós qu'excusa pas res, pardona pas res.
- Qu´es sevèr, estricte, dificil d'endurar, en parlant de las causas.
- Cal raelizar un netejatge rigorós de la plaga.
- (particular) Qu'es rufe, de mal endurar en parlant de la temperatura.
- L'ivèrn veguèt tard mai foguèt rigorós.
- Qu´es rufe, austèr, que demanda o que mòstra una exactitud inflexibla.
- Incontestabla.
Traduccions
.svg){kind=small}
Catalan 
Etimologia
- Del tardièr latin rigorosus
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « rigorós »
Prononciacion
- Oriental: central [riɣuˈɾos], balear [riɣoˈɾos], [riɣuˈɾos]
- Occidental: [riɣoˈɾos]
Sillabas
ri|go|rós
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | rigorós | rigorosos |
| Femenin | rigorosa | rigoroses |
rigorós