procuracion

Occitan

Etimologia

Del latin procuratio.

Prononciacion

/pɾukyɾaˈsju/, /pɾukyɾaˈsju/, provençau: /pʀukyʀaˈsju/, /pʀukyʀaˈsju/ França (Bearn) : escotar « procuracion »

Sillabas

pro|cu|ra|tion

Adjectiu

Declinason
Singular	Plural
procuracion	procuracions
[pɾukyɾaˈsju]	[pɾukyɾaˈsjus]

procuracion femenin

1. Poder que qualqu’un (donaire d’òrdre) dona a un autre (apoderat) d’agir en son nom, coma l'auriá fach se meteis. La procuracion s'acaba dins a que lo donaire d’òrdre morisca o revòque lo mandat.
2. Acte que fa fe d'aquela delegacion.

Traduccions

alemand: Vollmacht (de) anglés: power of attorney (en), procuremant (en) basc: catalan: procuració (ca), Potència del fiscal (ca)

espanhòl: poder legal (es), procuración (es) francés: procuration (fr) italian: procura (it) portugués: procuração (pt)