Occitan

Del latin mandatum.

[man'dat], /man'dat/ França (Bearn) : escotar « mandat »

man|dat

Nom comun

mandat masculin

(drech) Acte per que balha lo suènh d’un afar a qualqu’un que se'n carga de gratuit.
(politica) Mena de contracte moral qu'existís entre un deputat e sos electors, segon las opinions que s'engatgèt a defendre abans son eleccion.
(par extension) (politica) Durada de la quita mission ; mandatura.
(finància) Títol de pagament, òrdre de pagar una quita soma a una persona designada
1. (particular) Mandat postal.
Poder donat a una autoritat superiora de polícia o de justícia
- Un mandat d’arrèst.
(drech internacional) Regim internacional qu'aviá vocacion a s’aplicar a las ancianas colonias alemandas o otomanas a l’epòca de la Societat de las Nacions.