profana
Aparença
Occitan
Etimologia
Prononciacion
/pɾuˈfano̞/ , (provençau) /pʀuˈfãⁿo̞/ França (Bearn) : escotar « profana » Durée : 2 secondes.
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
profana | profanas |
[pɾuˈfano̞] | [pɾuˈfano̞s] |
profana femenin
- Persona que manca de respècte per las causas de la religion.
- (Antiquitat) Aquela qu’èra pas iniciada a de mistèris.
- (figurat) Aquela qu’es pas iniciada a una sciéncia, a las letras, a las arts.
Traduccions
Forma d'adjectiu
profana
- Femenin singular de profan.
Forma de vèrb
profana
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de profanar.
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de profanar.
Catalan
Etimologia
Prononciacion
Balearic /pɾoˈfanə/ Central /pɾufa.nə/ Valencian /pɾoˈfa.na/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
profana | profanes |
profana femenin
Forma d'adjectiu
profana
- Femenin singular de profá.
Forma de vèrb
profana
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de profanar.
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de profanar.
Espanhòl
Etimologia
Prononciacion
/pɾoˈfana/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
profana | profanas |
profana femenin
Forma d'adjectiu
profana
- Femenin singular de profano.
Forma de vèrb
profana
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de profanar.
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de profanar.
Francés
Prononciacion
/pʁɔfana/
Forma de vèrb
profana
- Tresena persona del singular del passat simple de profaner.
Italian
Etimologia
Prononciacion
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
profana | profane |
profana femenin
Forma d'adjectiu
profana
- Femenin singular de profano.
Forma de vèrb
profana
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de profanar.
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de profanar.
Portugués
Etimologia
Prononciacion
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
profana | profanas |
profana femenin
Forma d'adjectiu
profana
- Femenin singular de profano.
Forma de vèrb
profana
Categorias :
- occitan
- Mots en occitan eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en occitan
- Formas d'adjectius en occitan
- Vèrbes conjugats en occitan
- catalan
- Mots en catalan eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en catalan
- Formas d'adjectius en catalan
- Vèrbes conjugats en catalan
- espanhòl
- Mots en espanhòl eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en espanhòl
- Formas d'adjectius en espanhòl
- Vèrbes conjugats en espanhòl
- francés
- Vèrbes conjugats en francés
- italian
- Mots en italian eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en italian
- Formas d'adjectius en italian
- Vèrbes conjugats en italian
- portugués
- Mots en portugués eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en portugués
- Formas d'adjectius en portugués
- Vèrbes conjugats en portugués