profanar
Occitan 
Etimologia
- Del latin profanare.
Prononciacion
[pɾyfaˈna] , Provencau [pʀyfaˈna]
Sillabas
pro|fa|nar
Vèrb
profanar
- (religion) Abusar de las causas de la religion, las tractar amb irreveréncia, amb mesprètz, las utilizar per d'usatges profans.
- (per extencion) Cometre un acte impiu dins un lòc sacrat.
- (figurat) Far un mal usatge de çò qu'es rare, preciós, respectable.
Parents
Traduccions
Catalan 
Etimologia
- Del latin profanare.
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « profanar »
Prononciacion
- Oriental: central [pɾufəˈna] , balear [pɾofəˈna] , [pɾufəˈna]
- Occidental: nord-occidental [pɾofaˈna] , valencian [pɾofaˈnaɾ]
Sillabas
pro|fa|nar
Vèrb
profanar
Espanhòl 
Etimologia
- Del latin profanare.
Prononciacion
escotar « profanar »
Prononciacion
[pɾofaˈnaɾ]
Sillabas
pro|fa|nar
Vèrb
profanar
Portugués 
Etimologia
- Del latin profanare.
Prononciacion
Portugal [pɾufɐˈnaɾ] ; Brasil [pɾofãˈnaɾ] , [pɾofaˈna]
Sillabas
pro|fa|nar
Vèrb
profanar