ròtle

Occitan

Etimologia

Del latin rotulus.

Prononciacion

[ˈrɔlle], /ˈrɔlle/

França (Bearn) : escotar « ròtle »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ròtle	ròtles
[ˈrɔlle]	[ˈrɔlles]

ròtle masculin

1. Personatge d'una òbra teatrala o cinematografica qu'un actor se deu representar.
2. fig Foncion qu'acomplís qualqu'un o quicòm.

Traduccions

alemand: Rolle (de) basc: anglés: role (en) catalan: paper (ca)

espanhòl: papel (es) francés: rôle (fr) italian: ruolo (it) portugués: papel (pt)

Forma de vèrb

ròtle

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de rotlar
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de rotlar