ròtle

Occitan

Etimologia

Del latin rotulus.

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈrɔlle/, /ˈrɔlle/

França (Bearn) : escotar « ròtle »

provençau /ˈʀɔle/, /ˈʀɔle/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ròtle	ròtles
[ˈrɔlle]	[ˈrɔlles]

ròtle masculin

1. (Autrescòps) Rotlèu de papièr, de pergamin, ... , sus lo qual òm escriviá los actes, los títols, ....
2. (Justice) Lista sus la quala òm incriu las causas dins l’òrdre que devon se plaidejar.
3. Lista oficiala.
4. La partida que l'actor deu recitar dins una pèça de teatre per exemple.
5. (per extension) Personatge d'una òbra teatrala o cinematografica qu'un actor se deu representar.
6. (figurat) Foncion, emplec, qu'acomplís qualqu'un o quicòm.

Derivats

• enrotlar

Parents

• rotlèu
• rotlar

Traduccions

Rotlèu de papier, ...
alemand: Schriftrolle (de) basc: anglés: scroll (en) catalan: rotlle (ca)	espanhòl: rollo (es) francés: rôle (fr) italian: rotolo (it) portugués: rolo (pt)

Ròtle de l'actor, emplec, ...
alemand: Rolle (de) basc: anglés: role (en), paper (en) catalan: paper (ca)	espanhòl: papel (es) francés: rôle (fr) italian: ruolo (it) portugués: papel (pt)

Forma de vèrb

ròtle

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de rotlar
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de rotlar