rebalar

Occitan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/reβaˈla/, /reβaˈla/

Lengadocian : escotar « rebalar »

Sillabas

re | ba | lar (3)

Vèrb

rebalar

1. Tirar quicòm pel sòl darrièr se.
2. Vagar, rodar.
3. Èsser malaut.

Derivats

rebala rebalada rebaladís

rebalat rebalaire rebalejar

Traduccions

anglés: to drag (en) (1), to roam (en) (2) catalan: arrossegar (ca) (1), vagar (ca) (2)

francés: trainer (fr) (1), rôder (fr) (2)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	rebalar
Gerondiu	rebalant
Participi passat
	singular			plural
masculin	rebalat			rebalats
femenin	rebalada			rebaladas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	rebali rebale	rebalas	rebala	rebalam	rebalatz	rebalan
Imperfach	rebalavi	rebalavas	rebalava	rebalàvem	rebalàvetz	rebalavan
Preterit	rebalèri	rebalères	rebalèt	rebalèrem	rebalèretz	rebalèron
Futur	rebalarai	rebalaràs	rebalarà	rebalarem	rebalaretz	rebalaràn
Condicional	rebalariái	rebalariás	rebalariá	rebalariam	rebalariatz	rebalarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	rebale	rebales	rebale	rebalem	rebaletz	rebalen
Imperfach	rebalèssi	rebalèsses	rebalès rebalèsse	rebalèssem	rebalèssetz	rebalèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	rebala !	—	rebalem !	rebalatz !	—
Negatiu	—	rebales pas !	—	rebalem pas !	rebaletz pas !	—
Nòtas