remolcar

Occitan

Etimologia

Del latin tardièr remulcare de remulcum («còrda de traccion»)

Prononciacion

/remul'ka/, /remul'ka/

Vèrb

remolcar

1. Tirar rèire se amb una còrda, un cable, una cadena

Variantas dialectalas

• remorcar
• remoucar (provençau)

Derivats

• remolc
• remolcaire
• remolcatge

Traduccions

alemand: ziehen (de) anglés: tow (en) basc: atoian eraman (eu) catalan: remolcar (ca)

espanhòl: remolcar (es) francés: remorquer (fr) italian: rimorchiare (it) portugués: rebocar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin tardièr remulcare de remulcum («còrda de traccion»)

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « remolcar »

Prononciacion

Oriental: central /rəmuɫˈka/, /rəmuɫˈka/, balear /rəmoɫˈca/, /rəmoɫˈca/, /rəmuɫˈka/, /rəmuɫˈka/

Occidental: nord-occidental /remoɫˈka/, /remoɫˈka/, valencian /remoɫˈkaɾ/, /remoɫˈkaɾ/

Vèrb

remolcar

1. remolcar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin tardièr remulcare de remulcum («còrda de traccion»)

Prononciacion

escotar « remolcar »

Prononciacion

[?]

Vèrb

remolcar

1. remolcar ^(oc)