ressar

Occitan

Etimologia

Metatèsi del latin sĕrrāre.

Prononciacion

[rre'sa]

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « ressar »

Sillabas

res | sar (2)

Vèrb

ressar

1. Talhar amb una rèssa.

   Un grilh dins l'èrba, ressava lo temps en flòc menuts. Lo monge escotèt lo grilh. Aquela lenta musica, la mai umila dau mond, l'apasimèt un pauc (Max Roqueta, "Lo trescalan" dins Verd Paradís II).

Variantas dialectalas

• ressegar

Sinonims

• serrar

Derivats

• ressaire
• ressatge

Parents

• rèssa

Traduccions

afrikaans: alemand: sägen (de) anglés: to saw (en) basc: catalan: serrar (ca) chèc: danés: espanhòl: serrar (es) esperanto: estonian: finlandés: francés: scier (fr)

indonesian: gaelic irlandés: italian: segare (it) leton: lituanian: neerlandés: zagen (nl) norvegian: ongrés: fűrészel (hu) portugués: serrar (pt) romanés: sicilian: sirrari (scn) suedés: ucraïnian: