riba

Riba de mar

Occitan

Etimologia

Del latin rīpa.

Prononciacion

[ˈriβo], /ˈriβo/

França (Bearn) : escotar « riba »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
riba	ribas
[ˈriβo]	[ˈriβos]

riba femenin

1. Partida de tèrra situada a la broa d'una mar, d'un lac o d'un riu.

Parents

• ribatge

Reviradas

alemand: Ufer (de) anglés: shore (en), bank (en) catalan: riba (ca) espanhòl: orilla (es) esperanto: finlandés: francés: rive (fr) femenin

indonesian: italian: riva (it) femenin polonés: portugués: margem (pt) suedés: ucraïnian: