Vejatz lo contengut

satisfar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin satisfacere, de satis (« pro, tant que cal »), e facere (« far »).


Prononciacion

/satis'fa/

Sillabas

sa|tis|far

Vèrb

satisfar

  1. Acontenter; donar satisfaccion (a).
    • Satisfar un besonh, far çò qu'aquel besonh exigís.
  2. Donar a qualqu'un la reparacion qu'espèra.
    • Satisfar sos creditors, lor pagar çò que se los deu.
  3. Plaire a.
    • Satisfar la ment, los sens, lo gost, la vista, l’ausida, etc.
  4. (intransitiu) Far çò que se deu al respècte de quicòm, s’aquitar d’una obligacion, respondre a una exigéncia.
    • Satisfar a una objeccion: I respondre.
  5. (pronominal) Contentar lo desir que se ten per quicòm.
    • Se satisfar de l'indemnitat autrejada.

Traduccions