satisfar

Occitan

Etimologia

Del latin satisfacere, de satis (« pro, tant que cal »), e facere (« far »).

Prononciacion

/satis'fa/, /satis'fa/

Sillabas

sa|tis|far

Vèrb

satisfar

1. Acontenter; donar satisfaccion (a).
   • Satisfar un besonh, far çò qu'aquel besonh exigís.
2. Donar a qualqu'un la reparacion qu'espèra.
   • Satisfar sos creditors, lor pagar çò que se los deu.
3. Plaire a.
   • Satisfar la ment, los sens, lo gost, la vista, l’ausida, etc.
4. (intransitiu) Far çò que se deu al respècte de quicòm, s’aquitar d’una obligacion, respondre a una exigéncia.
   • Satisfar a una objeccion: I respondre.
5. (pronominal) Contentar lo desir que se ten per quicòm.
   • Se satisfar de l'indemnitat autrejada.

Traduccions

alemand: befriedigen (de) anglés: to satisfy (en) catalan: satisfer (ca) francés: satisfaire (fr)

italian: soddisfare (it) neerlandés: tevreden (nl) portugués: satisfazer (pt) espanhòl: satisfacer (es)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	far faire
Gerondiu	en fasent
Participi passat
	singular			plural
masculin	fach			faches
femenin	facha			fachas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	fau	fas	fa	fasèm	fasètz	fan
Imperfach	fasiái	fasiás	fasiá	fasiam	fasiatz	fasián
Preterit	faguèri	faguères	faguèt	faguèrem	faguèretz	faguèron
Futur	farai	faràs	farà	farem	faretz	faràn
Condicional	fariái	fariás	fariá	fariam	fariatz	farián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	faga	fagas	faga	fagam	fagatz	fagan
Imperfach	faguèsse	faguèsses	faguèsse	faguèssem	faguèssetz	faguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	fai !	—	fagam !	fasètz !	—
Negatiu	—	fagas pas !	—	fagam pas !	fagatz pas !	—