serra

Veire tanben : cera, sera, serà, sèra, sèrra

Occitan

Etimologia

Del latin sĕrra

Prononciacion

/seʀə/, /seʀə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
serra	serras
[seʀə]

serra (provençau) , femenin

1. Otís constituïda d'una fuelha d'acier provesida d'una seria de dents agudas e utilizada per talhar la fusta.

Derivats

• serrar

Sinonims

• rèssa (lengadocian)
• sarra (gascon)
• sèga (gascon)

Traduccions

alemand: Säge (de) femenin anglés: saw (en) bielorús: піла (be) femenin catalan: serra (ca) femenin danés: sav (da) espanhòl: sierra (es) femenin esperanto: segilo (eo) finlandés: saha (fi)

francés: scie (fr) femenin gaelic irlandés: sábh (ga) italian: sega (it) femenin neerlandés: zaag (nl) ongrés: fűrész (hu) portugués: serra (pt) femenin romanés: ferăstrău (ro) suedés: såg (sv)

Catalan

Etimologia

Del latin sĕrra.

Prononciacion

oriental /ˈsɛrə/, /ˈsɛrə/

occidental /ˈsɛra/, /ˈsɛra/

Sillabas

ser | ra (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
serra	serres

serra femenin

1. Geog. sèrra ^(oc), sèrre ^(oc) masculin
2. (instrument) rèssa ^(oc), ressèga ^(oc)

Derivats

• serrar

Portugués

Etimologia

Del latin sĕrra.

Prononciacion

Portugal /ˈsɛʀɐ/, /ˈsɛʀɐ/

Brasil /ˈsɛɦɐ/, /ˈsɛɦɐ/, /ˈsɛxə/, /ˈsɛxə/

Sillabas

ser | ra (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
serra	serras

serra femenin

1. sèrra ^(oc)
2. rèssa ^(oc)