sindròme

Occitan

Etimologia

Del grèc ancian συνδρομή, sundromế « reünion ».

Prononciacion

/sin'ðɾɔme/, /sin'ðɾɔme/, peovençau /sĩⁿ'dʀɔme/, /sĩⁿ'dʀɔme/ França (Bearn) : escotar « sindròme »

Sillabas

sin|drò|me

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sindròme	sindròmes
[sin'ðɾɔme]	[sin'ðɾɔmes]

sindròme neutre

1. (medecina) Ensemble dels simptòmas caracteristics d’una malautiá.
2. (per extension) Malautiá, sovent d’origina cromosomica, presentant aqueles simptòmas.
3. (per extension) Ensemble dels comportaments particulars d'un grop uman patissent d'una meteissa situacion traumatizanta.
4. (figurat) Ensemble dels comportaments anormals d'una persona o d'un grop uman.

Derivats

• sindromic

Traduccions

alemand: Syndrom (de) anglés: syndrome (en) basc: sindrome (eu) catalan: síndrome (ca)

espanhòl: síndrome (es) francés: syndrome (fr) italian: sindrome (it) portugués: síndrome (pt), síndroma (pt)