sostraire
Aparença
Occitan
Etimologia
Del latin subtrahere, de sub (« sos ») e trahere (« tirar »).
Prononciacion
- /su.ˈstraj.re/ lengadocian
- /su.'stʀej.ʀe/ provençau
Vèrb
sostraire
- traire (tirar) quicòm de quicòm mai, panar / raubar
- Sostraguèt del dossièr las pèças mai importanta d'aquel afar.
- (Arimetica) Realizar una sostraccion.
- L’aritmetica ensenha a addicionar, a sostraire, a multiplicar e a divisar.
- far escapar quicòm o qualqu'un(a), salvar de ; afranquir de.
- Se soustraire a la poténcia pairala.
Referéncias
Joan de Cantalausa, Diccionari de Cantalausa, (en linha): [1]