suplent

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin supplens participi present de supplēre, suplir

Prononciacion

/syˈplent/ França (Bearn) : escotar « suplent »

Sillabas

su|plent

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin suplent suplenta
[syˈplent] [syˈplents]
Femenin suplents suplentas
[syˈplento̞] [syˈplento̞s]

suplent

  1. Que suplís, que remplaça qualqu’un.

Traduccions

Nom comun

Declinason
Singular Plural
suplent suplents
[syˈplent] [syˈplents]

suplent masculin (al femenin: suplenta)

  1. Òme que remplaça una autra persona.

Traduccions

Catalan

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « suplent »

Prononciacion

Oriental: central /suˈpɫen/, balear /suˈpɫent/, /suˈpɫen/
Occidental: nord-occidental /suˈpɫen/, valencian /suˈpɫent/, /suˈpɫen/

Sillabas

su|plent

Adjectiu

suplent masculin o femenin (plural: suplents)

  1. suplent (oc)

Nom comun

suplent masculin o femenin (plural: suplents)

  1. suplent (oc) / suplenta (oc)