substitut

Occitan

Etimologia

Del latin substitutus participi passat de substituere (« substituir »).

Prononciacion

lengadocian, gascon [sysstiˈtyt], /sysstiˈtyt/, gascon [sypstiˈtyt], /sypstiˈtyt/, provençau [sypstiˈty], /sypstiˈty/

França (Bearn) : escotar « substitut »

Sillabas

sub|sti|tut

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
substitut	substituts
[sypstiˈtyt]	[sypstiˈtyts]

substitut masculin, (equivalent femenin: substituta)

1. Aquel que ten la plaça d’un autre, qu'exercís las foncions d’un autre, en cas d’abséncia o d’empachament legitim.
2. (drech, particular) Magistrat encargat de remplaçar coma ministèri public lo procuraire general, lo procuraire de la Republica.
3. (par extension) Çò que fa foncion, que remplaça.

Parents

• substituir
• substituible
• substitutiu
• substitucion

Sinonims

• succedanèu
• remplaçant

Traduccions

alemand: Vertreter (de) anglés: substitute (en), understudy (en) (teatre) basc: catalan: substitut (ca)

espanhòl: sustituto (es) francés: substitut (fr) italian: sostituto (it) portugués: substituo (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin substitutus participi passat de substituere (« substituir »).

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « substitut »

Prononciacion

Oriental: [supstiˈtut], /supstiˈtut/

Occidental: nord-occidental [supstiˈtut], /supstiˈtut/, valencian [supstiˈtut], /supstiˈtut/, [sustiˈtut], /sustiˈtut/

Sillabas

sub|sti|tut

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
substitut	substituts

substitut masculin, (equivalent femenin: substituta)

1. substitut ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin substitutus participi passat de substituere (« substituir »).

Prononciacion

[sypstity], /sypstity/

Sillabas

sub|sti|tut

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
substitut	substituts

substitut masculin, (equivalent femenin: substitute)

1. substitut ^(oc)