suscitar

Occitan

Etimologia

Del latin suscitare « desvelhar, tornar a la vida, reviscolar ».

Prononciacion

[sysiˈta], /sysiˈta/ França (Bearn) : escotar « suscitar »

Vèrb

suscitar

1. (religion) Far nàisser.
2. Far espelir, provocar de biais determinant un eveniment, una situacion, etc.

Derivats

• ressuscitar

Reviradas

alemand: stimulieren (de), erwecken (de), hervorrufen (de), bescheren (de) anglés: arouse (en), instigate (en) basc: catalan: suscitar (ca)

espanhòl: suscitar (es) francés: susciter (fr) italian: suscitare (it) portugués: suscitar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin suscitare « desvelhar, tornar a la vida, reviscolar ».

Prononciacion

Oriental [susiˈta], /susiˈta/

Occidental: nord-occidental [susiˈta], /susiˈta/, valencian [susiˈtaɾ], /susiˈtaɾ/

Vèrb

suscitar

1. suscitar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin suscitare « desvelhar, tornar a la vida, reviscolar ».

Prononciacion

[susθiˈtaɾ], /susθiˈtaɾ/, [susiˈtaɾ], /susiˈtaɾ/

Vèrb

suscitar

1. suscitar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin suscitare « desvelhar, tornar a la vida, reviscolar ».

Prononciacion

Portugal [suʃsiˈtaɾ], /suʃsiˈtaɾ/; Brasil [susiˈta(ɾ)], /susiˈta(ɾ)/

Vèrb

suscitar

1. suscitar ^(oc)