suscitar

Occitan

Etimologia

Del latin suscitare « desvelhar, tornar a la vida, reviscolar ».

Prononciacion

/sysiˈta/, /sysiˈta/ França (Bearn) : escotar « suscitar »

Vèrb

suscitar

1. (religion) Far nàisser.
2. Far espelir, provocar de biais determinant un eveniment, una situacion, etc.

Derivats

• ressuscitar

Traduccions

alemand: stimulieren (de), erwecken (de), hervorrufen (de), bescheren (de) anglés: arouse (en), instigate (en) basc: catalan: suscitar (ca)

espanhòl: suscitar (es) francés: susciter (fr) italian: suscitare (it) portugués: suscitar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin suscitare « desvelhar, tornar a la vida, reviscolar ».

Prononciacion

Oriental /susiˈta/, /susiˈta/

Occidental: nord-occidental /susiˈta/, /susiˈta/, valencian /susiˈtaɾ/, /susiˈtaɾ/

Vèrb

suscitar

1. suscitar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin suscitare « desvelhar, tornar a la vida, reviscolar ».

Prononciacion

/susθiˈtaɾ/, /susθiˈtaɾ/, /susiˈtaɾ/, /susiˈtaɾ/

Vèrb

suscitar

1. suscitar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin suscitare « desvelhar, tornar a la vida, reviscolar ».

Prononciacion

Portugal /suʃsiˈtaɾ/, /suʃsiˈtaɾ/; Brasil /susiˈta(ɾ)/, /susiˈta(ɾ)/

Vèrb

suscitar

1. suscitar ^(oc)