testament

Un article de Wikiccionari.
Veire tanben : Testament

Occitan

Etimologia

Del latin testamentum.

Prononciacion

/testaˈmen/, provençau /testaˈmẽⁿ/ França (Bearn) : escotar « testament »

Sillabas

tes|ta|ment

Nom comun

Declinason
Singular Plural
testament testaments
[testaˈmen] [testaˈmens]

testament masculin

  1. Acte formal e personal que pausa las volontats darrièiras.
    • Testament olograf, aquel qu'es escrich, datat e signat de la man del testador.
    • Testament public o autentic, aquel que lo natari entend e recep segon las formas.
    • Testament mistic o secret, Aquel escrich, al mens signat e sagelat pel testador, e que lo notari recep sens conéisser lo contengut.
    • Testament ab irato, Aquel qu'es fach per un motiu d'òdi o de colèra.
    • Testament politic Escrichs politics postums dels òmes d'Estat.
  2. (figurat) Conselhs que se lèga a sa descendéncia.

Derivats

Parents

Traduccions


Anglés

Etimologia

Del latin testamentum.

Prononciacion

/ˈtɛstəmənt/

Sillabas

tes|ta|ment

Nom comun

Declinason
Singular Plural
testament testaments

testament

  1. testament (oc)

Catalan

Etimologia

Del latin testamentum.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « testament »

Prononciacion

Oriental: central /təstəˈmen/, balear /təstəˈment/
Occidental: nord-occidental /testaˈmen/, valencian /testaˈment/

Sillabas

tes|ta|ment

Nom comun

Declinason
Singular Plural
testament testaments

testament masculin

  1. testament (oc)

Francés

Etimologia

Del latin testamentum.

Prononciacion

/tɛstamɑ̃/

Sillabas

tes|ta|ment

Nom comun

Declinason
Singular Plural
testament testaments

testament masculin

  1. testament (oc)