transigéncia

Occitan

Etimologia

De transigir

Prononciacion

lengadocian /tɾansiˈd͡ʒensjo̞/, /tɾansiˈd͡ʒensjo̞/

gascon /tɾansiˈʒensjo̞/, /tɾansiˈʒensjo̞/

provençau /tʀãⁿsiˈd͡ʒensi/, /tʀãⁿsiˈd͡ʒensi/

Sillabas

tran|si|gén|cia

Nom comun

transigéncia femenin

1. Accion de transigir; resultat d'aquela accion.
2. Disposicion a transigir.

Parents

• transigir
• transigent

Antonims

• intransigéncia

Traduccions

alemand: Nachgiebigkeit (de), Versöhnlichkeit (de) anglés: compromise (en), yielding (en) basc: catalan: transigència (ca)

espanhòl: transigencia (es) francés: transigeance (fr) italian: transigenza (it) portugués: transigência (pt)