transigir

Occitan

Etimologia

Del latin transigere, de agere, « menar ».

Prononciacion

lengadocian /tɾansiˈd͡ʒi/, /tɾansiˈd͡ʒi/

gascon /tɾansiˈʒi/, /tɾansiˈʒi/

escotar « transigir »

provençau /tʀãⁿsiˈd͡ʒi/, /tʀãⁿsiˈd͡ʒi/

Sillabas

tran|si|gir

Vèrb

transigir

1. (drech) Adobar un desacòrdi, un procès en fasent d'arrengaments recipròcs sus l'objècte del litigi.
2. (figurat) Conciliar d'acomòdaments.
3. Acomodar quicòm.
4. Crompar o vendre quicòm.

Sinonims

• concedir

Parents

• transigéncia
• transigent

Traduccions

alemand: nachgeben (de) anglés: compromise (en), make concessions (en) basc: catalan: transigir (ca)

espanhòl: transigir (es) francés: transiger (fr) italian: transigere (it) portugués: transigir (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin transigere, de agere, « menar ».

Prononciacion

Oriental /tɾənziˈʒi/, /tɾənziˈʒi/

Occidental: nord-occidental /tɾanziˈʒi/, /tɾanziˈʒi/, valencian /tɾanziˈd͡ʒiɾ/, /tɾanziˈd͡ʒiɾ/

Sillabas

tran|si|gir

Vèrb

transigir

1. transigir ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin transigere, de agere, « menar ».

Prononciacion

/t̪ɾãnsiˈxiɾ/, /t̪ɾãnsiˈxiɾ/

Sillabas

tran|si|gir

Vèrb

transigir

1. transigir ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin transigere, de agere, « menar ».

Prononciacion

Portugal /tɾɐ̃ziˈʒiɾ/, /tɾɐ̃ziˈʒiɾ/

Brasil /tɾɐ̃ziˈʒiɾ/, /tɾɐ̃ziˈʒiɾ/, /tɾə̃ziˈʒi/, /tɾə̃ziˈʒi/

Sillabas

tran|si|gir

Vèrb

transigir

1. transigir ^(oc)